Nokkrar vangaveltur og spurningar.

Ég vil byrja á því að votta þessari stúlku samúð mína. Þetta er hræðilegur verknaður í alla staði.

Ég renndi í gegnum hinar færslurnar um þessa frétt og fólk er reitt og heimtar þyngri dóma fyrir kynferðisglæpi. Það er eitt sem mig langar að vita( og ég er ekki að meina illt með þessu) og það er hvort einhver sem þetta les geti sagt mér hvort þyngri dómar hafi dregið úr nauðgunum í öðrum löndum? Ef það hefur gert það þá á að sjálfsögðu að þyngja dóma. Svo er þetta í mörgum tilfellum orð á móti orði ef um litla eða enga áverka er að ræða.

Ef nauðgarar vita að þeir fái 16 ár ef þeir náist, eru þeir þá líklegri til að drepa fórnarlambið? Ef menn hafa miklu að tapa, eru menn líklegri til að reyna að hylja spor sín?

Það er margt sem þarf að huga að og laga þegar kemur að svona málum. Fyrir rúmlega þremur árum framdi íslenskur maður viðbjóðslega nauðgun og fékk síðan að ganga laus á meðan málið var tekið fyrir í hæstarétti og framdi aðra enn viðbjóðslegri nauðgun á meðan. Hann hafði einnig gerst sekur um líkamsárás og húsbrot. Þarna var greinilegt að um hættulegan mann var að ræða en samt var hann látinn ganga laus. Af hverju er réttur glæpamanna mikilvægari en fórnarlamba??!

Svo eru það skaðabæturnar. Hvað ef þessir menn eiga ekki neitt? Hvernig er þetta innheimt? Ég bara þekki þetta ekki.

Svo er það þetta með erlenda ríkisborgara sem brjóta af sér hér. Fyrir þjófnaði og innbrot ætti að vísa þeim beint úr landi að mínu mati. Það er algjör óþarfi að sóa peningum í réttarhöld. En með ofbeldisglæpi er þetta flóknara. Fólk vill sjá refsingu sem hæfir glæpinum.

Endilega tjáið ykkur og komið með hugmyndir um hvernig eigi að nálgast þetta EN munum þó og virðum að menn eru saklausir þar til sekt er sönnuð og þetta tiltekna mál er enn í rannsókn.

 

Lögreglan rannsakar nauðgun

Athugasemdir

[núll (IP-tala skráð) 7.5.2009 kl. 00:34]

Rétt hjá þér, Björn Þór. Að láta smákrimma af erlendu bergi brotna afplána hér er bara sóun á fjármunum.  Það á að senda þá af landi brott ef þeir gerast brotlegir við lög, nema, eins og þú leggur til, um sé að ræða hrottalega glæpi á við nauðgun og morð, en þá á náttúrulega að rétta yfir mönnum hér og nú og refsa þeim, en allt í lagi að framselja þá heim til sín og losna þannig við þá.

[Rúnar Þór Þórarinsson, 12.5.2009 kl. 19:36]

Ég veit ekki hvort langir dómar dragi úr líkum á fyrstu kynferðisafbrotum, og finnst það reyndar ósennilegt. Hinsvegar held ég að eitthvað dragi úr líkunum að menn brjóti af sér séu þeir... tja, "kaghýddir" í yfirfærðri merkingu.

Fangelsisrefsing er margt í senn - betrunarvist, samfélagsvernd og þótt við kjósum ekki að kalla hana það, þá er hún hefnd fyrir fórnarlambið. Samfélagið tekur að sér að refsa misgjörðamanninum því brot gegn saklausum einstaklingi er brot gegn samfélaginu öllu og enginn á að vera yfir reglur þess hafið. Hefnd einstaklingsins verður hefnd samfélagsins.

Engin þeirra lausna sem eru til staðar taka á öllum málum, þú veist vel að til eru algerlega óforbetranlegir menn sem aldrei sjá eftir neinu og munu neita sök út yfir gröf og dauða. Það væri fínt að vera með góða lausn á þessu, en ég held að úttekt mín hér að ofan sé nokkuð í samræmi við veruleikann.

Varðandi aðra punkta:

• Útlendingar og Íslendingar eiga að standa jafnir fyrir lögum. Fórnarlamb innbrots eða þjófnaðar á ekki að sitja uppi með tap eða kostnað. Maður getur ímyndað sér fjársekt til einstaklingsins og ríkisins jafnvel sem verði til þess að útlendingum verði síðan vísað úr landi til afplánunar þar. Engan vegin get ég mælt með því að brottvísun sé eina refsing auðgunarbrota því þá færi hver maður auðvitað bara erlendis til þess að reyna fyrir sér og ókeypis far til baka væri refsingin.
• Kynferðisdómar eiga að miðast við að þeir séu samsett blygðunarbrot, frelsissvipting (sem er óhjákvæmilegur fylgifiskur kynferðislegra athafna), ofbeldi og grófasta tegund kúgunar. Ennfremur er algert nálgunarbann skilyrði að mínu mati og jafnvel tilkynningarskylda kynferðisabrotamanna.
• Það er auðvitað snúið þegar sekt er erfitt að sanna, en þó er það auðveldara  en margur hyggur.
• Ég held að þynging kynferðisabrota leiði alveg áreiðanlega ekki til fleiri alvarlegra glæpa gagnvart fórnarlambinu eins og morðs, enda mætti þá nota þau rök við bókstaflega öllum glæpum og þá erum við á verulega varasamri braut. Ef þú rota mann eða yfirbuga með ofbeldi - Borgar sig etv. fyrir mig að kála honum svo ég náist ekki? Morðingjar eru sérstaklega innréttaðir og það eðli ristir mun dýpra en hræðsla eða ekki-hræðsla við refsingar að mínu mati.
• Innheimta: Ég held að ríkissjóður ábyrgist greiðslu bóta. Svo innheimtir ríkið af glæpamanninum.